Како да се фотографира супермесечината: 8 совети за неверојатни фотографии од месечината

Месечината продолжува да биде привлечна глетка за фотографите ширум светот, особено во ретките мигови кога преминува во супермесечина или крвава месечина. Но, не е лесно да се долови нејзината вистинска убавина. Снимањето на светол предмет којшто е многу оддалечен, при слаба осветленост, како и обликувањето на кадри и фокусирањето со голема фокусна должина може да биде доста тешко. Сепак, со правилната фотографска опрема и поставки за експозиција, ќе можете да ја фотографирате месечината со извонредни детали и да создадете мистични пејзажи. Ќе ви покажеме како.

При движењето на месечината по својата орбита коешто трае 27,322 денови, во одредени моменти таа се наоѓа малку поблиску до земјата. Ако во овие моменти месечината е полна, односно во тие моменти од месецот дошло до порамнување на сонцето, месечината и земјата, тогаш имаме можност да видиме зголемена полна месечина или супермесечина. Крвавата месечина е уште поретка. Таа се појавува кога покрај супермесечина, имаме и нејзино целосно затемнување. Ова значи дека земјата целосно ја блокира директната сончева светлина и до неа стигнува само прекршената светлина од атмосферата на земјата, поради што месечината се обојува со светло црвена боја.

Освен што ќе се забавувате додека ги тестирате способностите на вашиот фотоапарат, фотографирањето на месечината е и одлична прилика да се запознаете со движењата на земјата и нејзиниот сателит. Можеме да одредиме точно кога месечината ќе изгрее, како ќе се движи на небото и каде ќе зајде и тоа за секоја вечер и далеку во иднината. Постојат неколку корисни апликации за телефон коишто ќе ви помогнат прецизно да ги испланирате аглите, како и да ги следите фазите на месечината на интернет. Начелно, полната месечина се појавува точно наспроти сонцето коешто заоѓа.

Режимите за автоматска експозиција може да не се соодветни за фотографирање на месечината поради што најдобро е да користите рачна експозиција. Бидејќи интензитетот на сончевата светлина којашто доаѓа до месечината не се менува, можете да го користите едноставното правило за експозиција - „правилото f/11“. Поставете ја решетката на f/11 и усогласете ја брзината на блендата со спротивната вредност за ISO, со што при ISO од 100, ќе се користи 1/100 сек., при ISO од 200, ќе се користи 1/200 сек. итн. Секако, не морате строго да се придржувате до ова правило, туку можете да ја менувате и приспособувате брзината на блендата и решетката околу овие вредности додека не ја добиете посакуваната слика.

За снимање на месечината одблиску потребен ви е долг објектив, но користењето на брзи и скапи објективи не е пресудно бидејќи месечината е доволно светла за да не мора да користите најширока решетка каква што имаат врвните објективи. Можете да користите дури и стандарден зум како RF 24-105mm F4-7.1 IS STM од Canon – можеби нема да можете да го исполните кадарот, но секогаш можете да го отсечете непотребното од фотографиите. Тука наоѓаат примена фотоапаратите со висока резолуција како EOS RP од Canon со 26,2 MP.

За исполнување на кадарот, идеални се објективите како RF 800mm F11 IS STM од Canon. Решетката на f/11 е совршена за фотографирање на месечината и е компатибилна со „правилото f/11“. Додатоците за продолжување за објективи, како додатокот за продолжување RF 1,4x и додатокот за продолжување RF 2x, ќе ви помогнат да го зголемите дострелот на вашиот објектив.

Може да се каже дека супермесечината е највпечатлива кога ќе се појави на хоризонтот. Светлината минува странично низ атмосферата на земјата додека да стигне до вас поради што месечината се обојува со жива црвеникава боја. Тогаш месечината изгледа и најголемо, но ова е илузија бидејќи големината не ѝ се менува во текот на ноќта, туку заоблувањето на атмосферата служи како лупа.

Можете да бидете креативни со вашите композиции со месечината и да вклучите впечатливи детали на хоризонтот. Морате да бидете присутни и да дејствувате брзо бидејќи доволни се неколку минути за месечината да се искачи високо на небото откако ќе се појави на хоризонтот.

Иако полната месечина лесно нè хипнотизира, ова не е најдобриот момент за фотографирање доколку сакате да снимите релјефни формации на површината, како што се кратерите. За време на полната месечина, сончевата светлина директно ја осветлува месечината и на тој начин елиминира голем дел од сенките слично како што блицот од фотоапаратот го осветлува лицето. Во други делови од месецот, сончевата светлина доаѓа отстрана, со што се создаваат осветлените површини и сенките коишто се потребни за истакнување на контурите и деталите од месечевата површина.

Усовршете ги вашите фотографии од месечината со дополнителните совети и инспирација од професионалниот фотограф Andrew Fusek Peters*.

*Достапно само на неколку јазици.


Напишано од Phil Hall